دیباچه کتاب امام حسین (ع)
ديباچه کتاب امام حسین (ع)
بسم الله الرّحمن الرّحيم. الحمد لله ربّ العالمين، وصلّي الله علي محمّد و آله الطّاهرين، سيّما بقيّة الله في الأرضين، و لعنة الله علي أعدائهم و مخالفيهم و غاصبي حقوقهم.
شهادت امام حسين(ع) و ياران فداكارش به دست مسلمان¬نماها و دژخيمان اموي يكي از حوادث فراموش نشدة تاريخ اسلام بلكه تاريخ بشريّت است. هرچند اين واقعه از نظر گستره و وسعت، در مقايسه با بسياري از وقايع و حوادث تاريخ، چندان بزرگ نيست؛ ولي از جهت عمق و عظمت كم¬نظير است. قساوت و بي¬رحمي از يك سو و صفات عالي انساني از سوي ديگر، در اين حماسه و تأثيرگذاري آن در دل¬ها و خروش بر كژي¬ها و ناپاكي¬ها و نامردمي¬ها و پيدا كردن روحيّة ايثار و شهادت¬طلبي بي¬نظير است؛ به طوري كه گذشت قرن¬ها نه تنها نتوانسته آن را به فراموشي بسپرد، بلكه هر روز كه مي¬گذرد، شعله¬ورتر و درخشان¬تر مي¬شود. تكرار عزاداري آن در هر سال بهترين عامل هشدار¬كننده است؛ چنان¬كه آثار پيدا كردن روحيّة جهاد و شهادت¬طلبي در روحيّه مردم اين سرزمين حسيني موج مي¬زند كه كمترين موجش انقلاب اسلامي ايران است.
در تاريخ بشريّت، همواره بوده¬اند گروهي اندك با انگيزه¬هاي ارزش-هاي ديني و غير ديني در مقابل گروهي عظيم كه براي استعمار و سركوب دين¬طلبان و آزادي¬خواهان بر آن¬ها هجوم برده¬اند، تا پاي جان ايستادگي كرده¬اند؛ و مهاجمين پس از كشتن مردانشان، زن¬ها و بچّه-هايشان را به اسارت درآورده¬اند؛ ولي از بين همة آن¬ها قيام امام حسين(ع) با ياران اندكش در مقابل هزاران نفر و كشته شدن و به اسارت برده شدن زن¬ها و بچّه¬هايشان از ويژگي خاصّي برخوردار است؛ و همين هم سبب شده كه صدها واقعه و رخداد تاريخي روي هم به اهمّيّت قیام امام حسين (ع) نرسد. براي هيچ واقعه¬اي هم در حدّ عاشورا وقت و هزينه صرف نكرده¬اند و اشك نريخته¬اند. هرچه هم زمان مي¬گذرد، نه تنها عشق و علاقة مؤمنان به قهرمانان حادثة كربلا و قهر و كين نسبت به عاملين آن يعني بني¬اميّه كم نمي¬شود، بلكه بيشتر هم مي¬شود. آري، بنا بر آن¬چه در زيارت عاشورا آمده: «اين مصيبت امام حسين(ع) بر ما و همة اهل اسلام بلكه بر همة اهل آسمان¬ها بزرگ بود».
امروزه عزاداري امام حسين (ع) علاوه بر ايران در كشورهاي بسياري هم-چون هندوستان، پاكستان، بنگلادش، لبنان و حتّي كشورهاي غربي برگزار مي¬شود. دركشورهای بسياري، اهل سنّت نيز در مجالس عزاداري شيعيان شركت مي¬كنند. حتّي بت¬پرستان هند از آن¬جا كه بركات زيادي در برگزاري عزاداري امام حسين (ع) ديده¬اند، خودشان مراسم عزاداري امام حسين (ع) در روز عاشورا برپا مي¬كنند و نذورات فراواني در اين مورد صرف مي¬كنند.
گاندي مصلح و منجي بزرگ هند از استعمار انگلستان گفت: من براي مردم هند چيز تازه¬اي نياورده¬ام، فقط نتيجه¬اي كه از مطالعات و تحقيقاتم در بارة تاريخ زندگي قهرمانان كربلا به دست آورده¬ام، ارمغان هند كرده¬ام. اگر بخواهيم هند را نجات دهيم، واجب است همان راهي را بپيماييم، كه حسين بن علي (ع) پيمود.
پيامبر(ع) و ائمّة معصومين (ع) هم در زمينة عشق به امام حسين (ع) و فضيلت گريه و برپا كردن مراسم عزاداري آن حضرت توصيه هاي فراوان نموده-اند. وقتي ايّام عاشورا مي¬شد، ائمّة اطهار(ع) از شاعران و مدّاحان می¬خواستند به خانة آن بزرگواران بروند واشعاري كه در مرثيّة امام¬حسين (ع) سروده¬اند بخوانند و صله¬هاي فراواني به آنان مي-دادند.
از طرفي، هيچ عاملي به اندازة مراسم سوگواري امام حسين(ع) و ذكر مصايب آن حضرت در احيا و بقاي دين اسلام و مذهب تشيّع و جامعة اسلامي تأثير نداشته است؛ و به همين خاطر هم در احاديث اسلامي تأكيد فراواني بر عزاداري امام حسين (ع) شده است.
در مورد امام حسين (ع) و زندگي آن حضرت ـ به خصوص مقتل¬نويسي و عاشورا، كتاب¬ها و مقالات بي¬شماري نوشته شده است؛ ولي هرچه در اين مورد گفته و نوشته شود، تكرار نيست، بلكه همواره مطالب ناب و ناگفته و نانوشته فراون وجود دارد؛ زيرا رفتار و گفتار اهل بيت (ع) هم¬چون قرآن¬ كريم ـ ثقل اصغر و اكبر ـ مانند اقيانوسي است كه همواره مي¬توان در آن به تحقيق و تتبّع پرداخت. آري، به گفتة صائب تبريزي:
يك عمر مي¬توان سخن از زلف يار گفت
در بند آن مباش كه مضمون نمانده است
دكتر رحمت الله قاضيان