سرنوشت ما در دست ماست:‌ مدام از سختي ها ورنج هايي مي ناليم،‌ كه تفكّرات و تصميمات و اعمال خود ما آنها را به وجود آورده اند؛ و خداوند هم قرار داده است،‌ كه كسي جز ما سرنوشت ما را تغيير ندهد.

شريعت، طريقت و حقيقت.

فقها می¬گويند: شريعت يعنی احکام و مقرّرات اسلامی مبتنی بر يک سلسله حقايق و مصالح هستند، که انسان با عمل به شريعت به سعادت يعنی حدّ اعلای استفاده ی ممکن از مواهب مادّی و معنوی می رسد؛ ولی عرفا معتقدند که مصالح و حقايق از نوع شرايط و امکانات و وسائل و منازل و مراحل و موجباتی هستند، که انسان را به سوی خدا سوق می¬دهند. به عبارت ديگر، عرفا معتقدند: باطن شريعت «راه» است و آن «طريقت» است؛ و پايان راه «حقيقت» است يعنی توحيد، که برای عارف پس از فناء از خود و محو انانيّتش حاصل می¬شود؛ و در واقع شريعت وسيله و پوسته¬ای است برای طريقت؛ و طريقت وسيله و پوسته¬ای است برای حقيقت؛ عرفا شريعت را ظاهر می¬دانند، طريقت را باطن شريعت و حقيقت را باطن طريقت.

نظم ار چه به مرتبت بلند است آن علم طلب، كه سودمند است.

کتاب مجموعه حکمت

دکتر رحمت الله قاضیان